Chiaramonti, il portale delle vostre idee

Il libero spazio per le vostre opinioni

Amare Tzaramonte: ammentos de chida santa, recuidas de fide e de amore – de Anghelu de sa Niéra

Scritto da angelino tedde

Su giru de su sole e de sa luna cun issu,  die pro die si faghet pius lughente: pro a nois  est cumintzadu su tempus de  su sole.

S’emisferu australe s’illuminat semper pius e su boreale a pagu a pagu che ruet in s’iscuru. Sas dies nostras si faghent pius longas, cuddas issoro como  s’incurtziant de pius. E nois, fortunados, cun custu bellu sole, faghimus Pasca de Abrile.

Dae Putugonzu pigant  fintzas sos cantigos de sos isturulos chi c’amus catzadu dae su gialdinu, cun sas arvures a corros de becu, pro lassare sos pitzinneddos in logu siguru.

Dae sas baddes pigant sos belados de sos anzoneddos e sas rundines bolant subra sas cobisturias e girant a inghiriu de su campanile de Santu Matheu.

In s’Istradone sa tzente paret pius cuntenta ismentighende pro pagas dies sas gherras e su ciarra ciarra de sa televisione.

Calchi mama de familia e calchi giaja, in d’ogni carrela ue giogant ancora sos piseddos, fizos o nebodeddos, a s’antigoria ammannizant pabasinos e cadajinas puru si b’est sa Dulcaria Tzaramontesa ue si podet comporare de totu: copulletas, pabissonos, cotzulas de pistiddu, cadajinas e finza dulches de tzitade: ca sos tzaramontesos sunt licaldos dae cando ant postu mata.

Chena fagher offesa a tia Cischina, sos dulches fatos in domo sunt pius bonos: ca sunt fatos dae manos de  giajas, de mamas   chi non abbaidant a su trabagliu chi bi cheret. Rujas in cara che i sas rosas de maju custas mamas e custas giajas cun atzinnos antigos preparant sos dulches. Bastat abbaidare in cara tia Rosa in Santu Giuanne e tia Antonina, a sa Rughe.

Sa festa est festa e bisonzat de mandigare e de buffare, francu s’imbreaghera chi non giuat in die nodida. Cussu nessi l’ant sos paesanos mios; sos betzos non buffant ca sunt malaidos, sos mannos, ponent in sa tatza cantu ne ponet su preideru i su calighe, pro su bon’esempiu, sos giovanos o non buffant o istant sempre a buca a lacheddu e finint chi si faghent a feghe. Fortuna chi non faghet gai totu sos giovanos.

Cun Pasca de Prammas, domìniga passada, s’est serrada sa Carèjima. Gesu, a caddu a un’ainedda, cun su pudderigu fatu, est intradu in Gesusalem cun sa tzente chi cantaiat.

- Osannah, fizu de Davide, Beneitu chie benit in numen Domini.-

E chie pius de Gesu podiat intrare in sa tzitade de Davide chi l’aiat isetadu dae sos tempos pius antigos?

In Chida Santa in sa cheja de Santu Matheu b’at movimentu meda.

Su gioja sero b’est sa missa in Coena Domini  e don Vergiliu totu carignosu narat sa missa e samunat sos pes a sos apostulos e a sa fine de sa tzerimonia su Corpus Santu che lu ponet  in su Sepulcru totu infioradu de  tuddos de  trigu.

Su difatu andat e benit sa tzente divota pro s’adoratzione e pro sas dimandas de  grascias a Nostru Signore. Allu chi non lu lassant pasare mancu in su sepulcru!

Como su mercuris, a boltas faghent sa via crucis biente, cun sos giovanos chi leant sa rughe e che la pigant a Santu Matheu de su Monte, frimmendesi a d’ogni istatzione, ue don Vergiliu los faghet  pessare a sa passione de Gesu Cristu.

Sa chenabura,  a manzanile,  faghent sa chirca  muda da una cheja a s’atera, cun sa rughe, ca est mortu Gesu; a serentina  b’est s’iscravamentu, in cheja: Zuseppe d’Arimatea, Nicodemu e s’apostolu Giuanne e ateros apostulos  iscravant su Cristu in mesu a sa cheja e nde li ogant sa corona de ispina e sos giaos a unu a unu.

-Custa est sa corona de ispina chi l’ant postu sos soldados romanos. Giuanne,  ponela  in conca a sa  Vergine Maria, in lutu pro sa morte de su fizu. Custa est sa paga chi l’ant dadu, zente malintragnada.

-Custu est su giau chi at trapadu sa manu dresta de Nostru Segnore, cun issa at beneitu tanta zente e at sanadu tzegos e surdos; mira sa paga chi l’ant dadu, zente malintragnada!-

-Custu est su giau chi at trapada sa manu manca chi tantas concas de pitzinneddos at carignadu; custa est sa paga chi l’ant dadu, zente malintragnada!-

Narat don Vergiliu

-Custu est su giau chi l’ant postu in sos pes! Pessade a sos dolores, pro sos peccados bostros, zente malintragnada-

-Como nde lu valamus dae sa rughe e  lu saludamus totu cun devotzione  prima de lu ponnere in su sepulcru!-

-Abbaidade comente pianghet Nostra Segnora de sos sete dolores! Ca semus malos e reos e l’amus bochidu su fizu cun sos pecados, zente malintragnada-

-Pianghide sos peccados bostros, zente malintragnada!-

Finit de narrer don Vergiliu!

E i sa zente,  cun sa manu dresta si toccat sa petorra e dimandat peldonu de sos pecados suos!

Peristantu in s’Istradone b’at tanta zente chi non andat a cheja e faghet finta de no ischire chi oe est mortu su Segnore pro nos servare s’anima dae su castigu de Deus.

-Ohi, ohi azis a bider a su giudisciu universale! Tando azis a rier dae sos costazos ca su dimoniu bos fichit su furcone  in fiancos e bos ch’etat in s’inferru pro semper!

Cunvertidebos finza ch’azis tempus! Tzaramontesos rebelles a s’Evangeliu!

Non podides narrer chi no l’ischiazis, conchi perrinos!-

Custos fint sos pessamentos de duas  santicas chi passende lestras lestras in mesu a custa zente redossa recuiant a domo dae cheja.

E daeboi de chenabura enit sapadu santu, e in serentina, dada sa benediscione a su fogu e fatas sas letturas de sa Bibbia, sos fideles atzendent sas candelas e sas lughe e don Vergiliu intonat su Gloria, e totu sas campanas sonant a festa ca Gesu est resuscitadu!

-Bonas Pascas a totu Tzaramonte, a s’Anglona e sa mundu intreu!-

Dae s’altare narat don Vergiliu.

Como est de aberu Pasca de Abrile!

Cras sas pruzissiones de s’incontru de Gesu cun Maria e totos duos a beneire sa idda cun sas campanas chi sonant a festa!

Sos tzaramontesos e i sas tzaramontesas si dant sos augurios basendesi  sa cara a destra e a manca.

Su profumu de sos dulches si cunfundet cun cussu de s’intzensu e  sa zente paret pius bona de non parrer mancu beru.

Cantu tempus est passadu dae su 1348, cando ant finidu su Casteddu a su 2011? Canta zente si ch’est andada a su Campusantu, ma sa fide at a passare solu a sa fine de su mundu: l’at nadu Gesu chi su mundu at a passare, ma sas peraulas suas non passant e chi sos dimonios conchi rujos non ant a bincher mai!

Deo pecadore malu e reu in penitentzia, cun sos ammentos e cun sas recuidas, cun chentu miza tzaramontesos chi sunt in d’ogni parte de su mundu, bos fato sos augurios de bonu e de paghe, tzaramontesos de residentzia!

Be Sociable, Share!
Condividi su Facebook


Inserisci un commento

Codice di sicurezza - Per evitare fenomeni di SPAM:

Chirca.it - Pagerank BlogItalia.it - La directory italiana dei blog
SCAMBIO BANNER CHIRCA.IT - SUBITO 1.000 CREDITI IN REGALO